فهرست مطالب:

کوریوآمنیونیت چگونه تشخیص داده می شود؟
کوریوآمنیونیت چگونه تشخیص داده می شود؟

تصویری: کوریوآمنیونیت چگونه تشخیص داده می شود؟

تصویری: کوریوآمنیونیت چگونه تشخیص داده می شود؟
تصویری: کوریوآمنیونیت 2024, نوامبر
Anonim

کوریوآمنیونیت می تواند باشد تشخیص داده شد از معاینه بافت شناسی غشای جنین. انفیلتراسیون صفحه کوریونی توسط نوتروفیل ها تشخیصی است (خفیف) کوریوآمنیونیت . شدیدتر کوریوآمنیونیت بافت ساب آمنیوتیک را درگیر می کند و ممکن است نکروز غشای جنینی و/یا تشکیل آبسه داشته باشد.

به همین ترتیب ممکن است سوال شود، علائم و نشانه های کوریوآمنیونیت چیست؟

علائم و نشانه های کوریوآمنیونیت

  • تب مادر (این مهمترین علامت بالینی عفونت است)
  • دیافورز (تعریق بیش از حد)
  • فشار خون پایین (فشار خون پایین)
  • حساسیت رحم.
  • تاکی کاردی قابل توجه مادر (ضربان قلب > 120 ضربه در دقیقه.)
  • تاکی کاردی جنین (ضربان قلب > 160 تا 180 ضربه در دقیقه)

همچنین بدانید، چگونه متوجه می شوید که مایع آمنیوتیک شما آلوده است؟ علائم و نشانه ها درون عفونت آمنیوتیک به طور معمول باعث تب می شود. سایر یافته ها عبارتند از تاکی کاردی مادر، تاکی کاردی جنین، حساسیت رحم، بوی بد مایع آمنیوتیک و/یا ترشحات چرکی دهانه رحم. با این حال، عفونت ممکن است علائم معمولی (به عنوان مثال، تحت بالینی) ایجاد نکند عفونت ).

بر این اساس، چه چیزی باعث کوریوآمنیونیت می شود؟

کوریوآمنیونیت است باعث توسط یک عفونت باکتریایی که معمولاً در دستگاه ادراری تناسلی مادر (مجاری ادراری) شروع می شود. به طور خاص، عفونت می تواند از واژن، مقعد یا رکتوم شروع شود و به سمت رحم که جنین در آن قرار دارد حرکت کند.

چگونه کوریوآمنیونیت را درمان می کنید؟

مادری آنتی بیوتیک ها برای کوریوآمنیونیت درمان استاندارد دارویی در مادر مبتلا به کوریوآمنیونیت شامل آمپی سیلین و یک آمینوگلیکوزید (یعنی معمولا جنتامایسین) است، اگرچه ممکن است کلیندامایسین برای پاتوژن های بی هوازی اضافه شود.

توصیه شده: